گروه كوهنوردي فـروهــر
كوهنوردي، اين ورزش شادي بخش و دل انگيز در تمام فصول سال ما را با جاذبه هاي فريبنده طبيعت روبرو مي سازد. در بهاران با گل ها و آبشارهاي زيبا، در تابستان با هواي دلپذير، در خزان با رنگ هاي زيبا و در زمستان با قله ها و دامنه هاي سپيد و درخشش قنديل ها.
اين رشته ورزشي با ابعاد مختلف فعاليت در زمينه هاي كوهنوردي، سنگنوردي طبيعي و داخل سالن، يخنوردي، دوچرخه سواري كوهستان، ورزش هاي هوايي و … طيف وسيعي از ورزشكاران را تحت پوشش قرار مي دهد. رشته هاي كوهنوردي حرف هاي، فعاليت هاي هيماليانوردي و صعودهاي بلند جزء رشته هاي شاخص و پراهميت كوهنوردي مي باشد.
اگرچه قدمت ورزش كوهنوردي به قرون گذشته برمی گردد اما اين رشته ورزشي از سال 1323 در ايران به صورت رسمی فعالیت خود را آغاز نموده است. همچنين این رشته ورزشی در جامعه زرتشتي نيز از ديرباز مورد توجه بوده و با كمي كنكاش در گذشت هاي نه چندان دور مي توان افرادي را جست كه به گونه اي در اين زمينه ورزشي بصورت انفرادي و يا گروهي فعاليت نموده و حتي بر فراز قلل مرتفع ايران پا نهادهاند. در اين بين شايد بتوان از گروه كوهنوردي فروهر به عنوان اولين گروه كوهنوردي رسمی در جامعه زرتشتي نام برد.
در ابتدا اين گروه با حضور جمعي از اعضاي سازمان جوانان زرتشتي و تنها با انجام فعاليت هاي كوهپيمايي ساده و اجراي برنامه هاي گلگشت در طبيعت و به منظور ايجاد همبستگي بين افراد جامعه زرتشتي شروع به فعالیت نمود. كمكم ايده انجام فعاليت هاي حرفهاي كوهنوردي در كنار برنامه هاي گلگشت در اذهان شكل گرفت. تصوير نادرست از كوهنوردي حرف هاي(بدليل وجود خطرات و حوادث احتمالي آن) در بين برخي اعضاء و مسوولين و عدم آگاهي از اصول و قواعد ایجاد گروه كوهنوردي، آغاز فعاليت را با چالش هاي زيادي مواجه نمود تا اينكه با برقراری ارتباط با صاحب نظران اين رشته و كسب اطلاعات لازم، گروه با نام اوليه “سپيتام” در ارديبهشتماه 1377 و با اهدافی چون پرورش و بالابردن سطح توانايي هاي جسمي و روحي همراه با همبستگي هرچه بيشتر جوانان زرتشتي در كنار آموزش و آشنايي با تكنيك هاي ورزش كوهنوردي و كسب لذت از محيط فرح بخش كوهستان و در محل سازمان جوانان زرتشتي پايه ريزي گرديد. در تحقق اين امر، زحمات فراوان هيئتموسس و بويژه جناب آقاي دكتر رستم بهي كيش قابل تقدير مي باشد. همچنين ياد و نام روانشاد مهرداد اشوييان از موسسين گروه نيز گرامي باد.
اين گروه از ابتدا با بهره گيري از تجربيات و راهنمايي هاي پيشكسوتان و مربيان بنام جامعه كوهنوردي ايران همچون آقايان اخوان و افغان(نظريان) كه بواقع در پيشبرد اهداف گروه از هيچ كمكي دريغ ننموده اند نسبت به تشكيل گروه در چهارچوب قوانين فدراسيون كوهنوردي اقدام نمود. در اين راستا گروه با تشكيل هيئت موسسي متشكل از 10 نفر در نيمه خردادماه سال 1377 رسما” فعاليت هاي خود را آغاز نمود. به منظور نیل به یکی از اهداف گروه که همانا صعود به قلل مرتفع ایران بوده اولین برنامه حرفهای گروه با عنوان” گروه کوهنوردی سپیتام” با صعود به قله 4700 متری سبلان در امردادماه سال 1377 با حضور تعدادی از اعضای گروه برگزار گردید. صعود به قله سبلان توسط جوانان زرتشتي و در غالب يك گروه را شايد بتوان نقطه عطفي جهت جذب كوهنوردان فعال و علاقه مندان اين رشته ورزشي به این گروه كوهنوردي نام برد. خوشبختانه طي مدت كوتاهي تعداد اعضاء افزايش و علاقه مندان فعال به جمع گروه پيوستند.
از جمله مهم ترين فعاليت هاي يكساله اول گروه کوهنوردی مي توان به موارد زير اشاره نمود:
معرفي گروه و اهداف آن به جامعه زرتشتي با برگزاري نمايشگاه عكس و فيلم در محل سازمان جوانان زرتشتي در شهريورماه سال 1377، اطلاع رساني برنامه ها و فعاليت هاي گروه در ماهنامه فروهر، ارتباط مستقيم نماينده گروه با هيئت مديره سازمان جوانان زرتشتي جهت ايجاد هماهنگي لازم، ارتباط با هيئت كوهنوردي استان تهران و معرفي گروه به جامعه كوهنوردي ايران، تدوين پيشنويس اساس نامه و آيين نامه داخلي گروه، برگزاري اولين دوره كلاس سنگنوردي با حضور هشت نفر در مهرماه سال 1377، تشكيل اولين دوره هيئت مديره و تعيين كميته هاي گروه(كميته فني، كميته سنگنوردي، كميته آموزشي، كميته روابط عمومي، كميته مالي و کمیته امداد و نجات) در آبان ماه سال 1377، برگزاري اولين دوره يخ و برف در ارديبهشت ماه سال 1378 و برگزاری برنامه هاي هفتگي كوهنوردي و گلگشت.
بواسطه شكل گيري گروه در مجموعه سازمان جوانان زرتشتي(فروهر) و تبعيت از قوانين آن، از ابتداي سال 1378 گروه با نام “گروه كوهنوردي فروهر” ادامه فعاليت داده و در خردادماه همان سال اولين سالگرد تاسيس خود را با جمعي بالغ بر پنجاه عضو جشن گرفت.
اولين صعود گروه كوهنوردي فروهر به بام ايران “دماوند” در امردادماه سال 1378 انجام و بواسطه اين صعود، گروه جان تازهاي گرفت و با برگزاري اولين مجمع عمومي با بيش از هشتاد عضو در شهريورماه همان سال و نظر مساعد هيئت مديره سازمان جوانان زرتشتي، دومين دوره هيئت مديره گروه انتخاب و آغاز به فعاليت نمود. بسياري از اعضاي اوليه به دلايل مختلف از گروه خارج و افراد جديد جايگزين آنان گرديدند.
پس از گذشت يكسال ونيم تلاش و با پشت سرگذاشتن مسايل و مشكلات فراوان، گروه كوهنوردي فروهر در جامعه زرتشتي و همچنين در جامعه كوهنوردي ايران بخوبي شناخته و سطح آگاهي عمومي نسبت به ورزش كوهنوردي متفاوت گرديده بود. از اين پس مسووليت افراد جديد در قبال بنيان گذاران و همراهان و همچنين خواسته هاي كوهنوردان زرتشتي بيشتر گرديد. بواسطه پايه ريزي اصولي گروه كوهنوردي فروهر، هيئت مديره هاي جديد نسبت به پيشبرد اهداف در چهارچوب اساس نامه و آيين نامه هاي موجود اقدامات موثري نمودند و با اين هدف به تكميل آيين نامه ها جهت هرچه بهتر برگزارنمودن برنامه ها و همچنين بالابردن دانش فني اعضاء گروه و برگزاري برنامه هاي فني پرداختند.
در واقع آخرين مجمع عمومي گروه كوهنوردي فروهر در تاريخ 23/8/80 و با انتخاب هیئت مدیره جديد برگزار و فعاليت هاي گروه به طور رسمي تا پايان سال 1384 ادامه يافت. شایان ذکر است فعاليت هاي گروه در بين سال هاي 1378 الي 1382 به اوج خود رسيده بود. در اين مدت با افزايش دانش و مهارت هاي فني افراد و همياري پيشكسوتان و نام آوران اين رشته ورزشي، گروه به انجام كارهاي بزرگتري دست يافت.
از مهم ترين فعاليت هاي گروه كوهنوردي فروهر طي سال هاي 1378 الي 1384 به موارد زير مي توان اشاره نمود:
برگزاري سه دوره كلاس هاي كوه پيمايي و سنگنوردي، برگزاری مداوم کلاس های آموزشی در زمینه های مختلف مانند مسائل فنی، امداد و نجات و تغذیه، اجراي برنامه هاي مداوم هفتگي كوهنوردي، سنگنوردي و گلگشت، تكميل آيين نامه انظباطي داخلي و اساس نامه گروه، تقويت كميته فني، برگزاري دو دوره مجمع عمومي و انتخابات دوره سوم و چهارم هيئت مديره گروه، شركت در جشن ها و مناسبت هاي كوهنوردي به عنوان يك گروه كاملا” شناخته شده ازجمله شركت در اولين همايش كوهنوردي در فرهنگسراي بهمن و برگزاري غرفه در تابستان 80، شركت در صعودهاي سراسري از جمله صعود سراسري دانشجويان بمناسبت سال گفتگوي تمدن ها(جبهه شمالي– امرداد 1380)، واردنمودن رشته ورزشي كوهنوردي در مجموعه ورزشهاي پيكارهاي ورزشي جام جان باختگان براي اولين بار و صعود به قله سبلان در پيكارهاي جام جان باختگان سال1380، احداث ديواره صخره نوردي داخل سالن در مجموعه ورزشي وصال، صعود به قلل مرتفع ايران از جمله دماوند(جبهه جنوبي– امرداد 1379، جبهه غربي– امرداد 80، جبهه شمال شرقي– امرداد 1382، جبهه جنوبي- امرداد 1384)، قله سبلان، قله تفتان، قله دنا(حوض دال)، شيركوه، كركس، الوند، اشترانكوه و بسياري از قلل رشته كوه هاي البرزمركزي از جمله آزاد كوه، خلنو، خط الراس كلون بستك – سركچال، جانستون، آتشكوه و… .
راهپيمايي تهران – شمال در شهريور1382 و صعود به قله آرارات در امردادماه سال 1384.
چالش هاي گروه کوهنوردی فروهر از سال 1378 را مي توان چنين بيان نمود:
اول: عدم ثبت گروه در مجامع رسمي كه بسياري از فعاليت ها را محدود مي نمود. از آنجا كه ثبت گروه در هيئت كوهنوردي استان تهران و معرفي آن به عنوان يك گروه رسمي در جامعه كوهنوردي از اهداف اصلي فعالان گروه از بدو تاسيس محسوب مي گرديد در اين خصوص تلاش هاي بسياري صورت گرفت و حتي در سال 79 با تغيير اساس نامه گروه طبق نظر هيئت مديره سازمان اقدامات لازم صورت گرفت اما بدليل پاره ای از مسایل و رويكرد كلي عملا طرح ثبت گروه متوقف گرديد.
دوم: كمبود منابع مالي جهت تهيه لوازم عمومي و تخصصی(از قبيل چادر، طناب و …..)، هزينه هاي اياب و ذهاب، هزينه هاي اجراي برنامه هاي فني چند روزه، هزينه هاي برگزاري دوره هاي فني، هزينه هاي شركت در نمايشگاه ها و مناسبت هاي كوهنوردي كه روزبروز افزايش مي يافت. لازم به ذکراست تامين منابع مالي عمدتا از دريافت حق عضويت و كمك خود اعضاء و بخش هايي نيز از طريق حمایت های مالی سازمان جوانان زرتشتي و كمك هاي خيرانديشان تامين مي گرديد.
سوم: عامل مهاجرت و كاهش اعضاي فعال و فني گروه. به طور کلی بواسطه مسوولیت های سنگین در برنامه ریزی و اجرای برنامه های کوهنوردی، تعداد افراد فعال و مسوول در گروه های کوهنوردی محدود می باشند، حال تصور شود با توجه به جمعیت محدود جامعه رزتشتی و به تبع آن جامعه کوچک گروه کوهنوردی، مهاجرت و جدایی افراد از گروه چه عامل مخربی می تواند باشد.
در اين ميان واقعه دردناك از دستدادن پيشكسوت، همنورد و دوست عزيزمان رستم فرهاديان از اعضای فعال در امردادماه سال 1379 در حادثه رانندگي برنامه شهرستانك را نيز نمي توان فراموش نمود.(ياد و نامش گرامي باد.)
گروه کوهنوردی فروهر با کارنامه ای بسیار درخشان در پایان سال 1384 رسما” به فعالیت های خود خاتمه داد. با افتخار می توان گفت این گروه آغازگر راهی بود که پایانی ندارد. دلیل این ادعا ظهور گروه کوهنوردان زرتشتی ایران با وسعتی فراتر در جامعه زرتشتی می باشد.
در پایان، قدردان زحمات تمامي كساني مي باشيم كه به گونه ای در روند پیشرفت گروه کوهنوردی فروهر و كوهنوردي جامعه زرتشتي تاثيرگذار بوده اند و باید گفت که پایداری و سرافرازی یک گروه کوهنوردی نیاز به حمایت های همه جانبه ارگان ها، سازمان ها و انجمن هاي زرتشتيان جامعه زرتشتی دارد.