پیام دکتر اختیاری در کنگره جهانی زرتشتیان
دکتر اسفندیار اختیاری نماینده ایرانیان زرتشتی در مجلس شورای اسلامی ایران در دهمین کنگره جهانی زرتشتیان گفت : باید از همه ظرفیتهای جامعه زرتشتیان در تمامی نقاط جهان، در جهت بالا بردن کیفیت زندگی وافزایش ارزشمندی در میان زرتشتیان استفاده کرد ودر این راه، ارتباط رمز پایداری خواهد بود .
متن پیام دکتر اسفندیاراختیاری؛ نماینده ایرانیان زرتشتی:
خشنه اتره اهورهه مزداو
درود به فروهر پاک بزرگ پيام‌آور آريايي، اشوزرتشت اسپنتمان و درود به روان پاک جان‌باختگان تا ابد جاويد راه ايران زمين.
خانم‌ها، آقايان و همکيشان گرامي شرکت‌کننده در دهمین کنگره جهاني زرتشتيان و برگزارکنندگان زحمتکش و قابل تقدير اين همايش جهاني، از حضور، همیاری و همکاری شما بزرگواران شادمانم و سپاسگزاری می‌کنم.
در آغاز به نمايندگي از ايرانيان زرتشتي، بهترين شادباش‌هاي آنان را از سرزمين مادري زرتشتيان جهان، براي شما عزيزان به ارمغان آورده‌ام. پيامي پر از شادی، مهر، محبت. پیامی پر از شوق و دوست داشتن. پیامی که بوی ایران می‌دهد، بوی سرزمین پارس، زادگاه اشوزرتشت، نخستين پيام‌آور يکتاپرستی. کشوري که فرهنگ و تمدن جهان وامدار اوست. سرزمینی زیبا، بزرگ و استوار همچون دماوند. سرزمین مردان دلاور همچون آرش و شیرزنان دلیر چون گردآفرید، دیار ایرانیان مهرورز و انسان‌مدار که در راه پاس‌داشت سرزمین اهورایی ایران از جان گذشتند. پارسیانی که با فرهنگ خود تخت جمشید را ساختند و کورش کبیر را پرورش دادند. کشور زرتشتيان نيک انديش، نيک گفتار و نيک کرداری که هنوز به پاس‌داشت بزرگان خویش، با دل و جان در سرزمین مادری ایستاده‌اند و برای آبادی و آبادانی‌اش پایمردی می‌کنند.
آری، در زمانی که برخی در پی یافتن سرزمین، تاریخ و فرهنگ هستند، افتخار ما زرتشتیان این است که فرهنگی پرافتخار و تاریخی مثال‌زدنی را در سرزمینی همچون ایران داریم. ما ریشه و خاستگاهی غیر از ایران نداریم و نخواهیم داشت. بنابراین باید بر گسترش این افتخار بکوشیم. همان‌گونه که در تاریخ معاصر نیز، شادروانان بهشتی‌روان، مانکجی و مارکار در این راه قدم برداشتند بنابراین راه‌های دیگر به بی‌راهه است و فقط این است:
چو ايران نباشد تن من مباد
نکات مهم دیگری که در رابطه با موضوع اصلی این همایش، یعنی “توسعه، رشد و تحکیم هویت”، لازم به تاکید است آن است که به‌دلیل شرایط خاص زرتشتیان و گستردگی مکانی آن‌ها، نیاز به شناخت و به کارگیری راهبردهای ویژه در میان مسئولین ارگان‌های زرتشتی سراسر جهان احساس می‌شود. استراتژی‌هایی که دیگر یک “اختیار” نیست، بلکه یک “باید” است.
سرمایه‌های انسانی و بخصوص جوانان، بزرگترین دارایی ما است که همگان باید در حفظ و توانمندی آنان بکوشیم. داشته‌هایی که در جای جای این جهان خاکی قرار گرفته‌اند و در خط مقدم هجوم فرهنگ‌های درست و بخصوص نادرست قرار می‌گیرند. در این فضای مبهم و درهم ریخته، آموزش صحیح و درست دین و آیین بر مبنای آموزه‌های اشوزرتشت اسپنتمان، نخستین و مهمترین گام در راه بیمه کردن آینده‌سازان این جامعه است. زیرا در دنیاي کنونی داشتن اعتقاد و باورمندی اولین اصل است که باید مستحکم باشد تا بتوان با هویتی مشخص و پرافتخار، پله های بعدی سربلندی و پیشرفت را طی کرد.
راهبرد مهم دیگر استفاده از همه ظرفیتهای جامعه زرتشتیان، در تمامی نقاط جهان، در جهت بالا بردن کیفیت زندگی و افزایش ارزشمندی در میان زرتشتیان است که در این راه، ارتباط، رمز پایداری خواهد بود. هر گونه پیوند درست و سیستماتیک بین تک تک زرتشتیان و ارتباط سازمانی بین ارگان‌های زرتشتی می تواند در این مسیر اثربخش باشد. چنانچه به تاریخچه این کنگره نیز نگاه شود، فلسفه وجودی آن که 54 سال پیش طراحی شد و تاکنون اجرا شده است، همین گفتگوی چندوجهی را نشان می‌دهد که البته می‌بایست به‌گونه‌ای جدید، به‌روز می‌شد تا کارایی بیشتری داشته باشد.
تشکیل جلسات مسئولین جامعه‌ی جهانی زرتشتیان، در دوره‌های مشخص و پیدا کردن راهکارهای اجرایی در راستای رسیدن به این هدف، مهمترین استراتژی است که باید مورد نظر همه افراد قرار گیرد. هر چند در حال حاضر روش‌هایی وجود دارد که نتوانسته کارایی لازم را داشته باشد و باید بهینه شود. نکته مهم آن است که در هر حالت این روش‌ها باید به‌روز شود و اصرار بر ادامه‌ی روش‌های به روز نشده، نمی‌تواند جوابگوی نیاز حال باشد و نتیجه‌ای جز آن‌چه تاکنون به‌دست داده، نخواهد داشت.
در این راه باید به مهمترین ویژگی زرتشتیان توجه کرد و آن این است که ما يک خانواده هستيم، خانواده‌اي با امکانات خوب و افراد بسيار باهوش و قدرتمند و خلاق. پس بياييد بيش از پيش همديگر را بشناسيم و در کیفیت‌بخشی به زندگی يکديگر، ياري‌رسان باشیم.
سخنانم را با کلام اوستا و سرود همازوربيم به پايان مي‌رسانم، آرزويي که هميشه در پی آن هستیم:
“همازور بيم، همازور همااشو بيم”